Experts zeggen dat het bouwen van custody-oplossingen lastig is, maar van cruciaal belang zal worden naarmate crypto waardevoller wordt.
Terwijl meerdere banken crypto-custody-diensten voorbereiden, moeten houders nu een oud Bitcoin-gezegde op zijn kop zetten: zijn de banken bereid om hun eigen (en die van anderen) bank te zijn?
Vorige week kondigde BNY Mellon, de oudste bank in de Verenigde Staten, aan dat ze custody-oplossingen zouden gaan bieden, waarbij ze de druk van institutionele beleggers zouden afstaan . Evenzo geven documenten uit december aan dat Deutsche Bank ook een bewaaroplossing plant, samen met handels- en tokenuitgiftediensten.
Hoewel beide banken goed ingeburgerd zijn en ervaring hebben met het omgaan met een breed scala aan activa, betekent dat niet noodzakelijk dat ze voorbereid zijn op cryptocustody .
“Digitale activa zijn totaal anders dan traditionele activa zoals obligaties, aandelen en schatkistpapier. Digitale activa zijn door hun ontwerp gedecentraliseerd en hun eigendom is daarom afhankelijk van een totaal ander model dat de bestaande gecentraliseerde infrastructuur van de traditionele bankwereld niet kan hergebruiken. Om crypto-activa te bewaren, heb je een gloednieuwe infrastructuur nodig ”, zei Jean-Michel Pailhon, de vice-president van bedrijfsoplossingen bij Ledger in een interview met Cointelegraph.
Zelfs voor instellingen die crypto-native zijn, is bewaring buitengewoon complex. Vorig jaar leed de crypto-uitwisseling KuCoin onder een hack die de aanvaller meer dan $ 200 miljoen opleverde . Het in bewaring nemen van grote sommen creëert een aantrekkelijke honeypot voor potentiële aanvallers, en volgens experts benaderen zelfs veel grote crypto-uitwisselingen de bewaringsbeveiliging niet goed.
„Slechts een paar crypto-uitwisselingen zoals Kraken, Gemini en Binance investeren veel geld om de juiste interne controle over hun protocollen voor het beheer van persoonlijke privésleutels te bewijzen“, vertelde Dyma Budorin, mede-oprichter en CEO van Hacken vorig jaar aan Cointelegraph.
Als de grote banken de beveiliging goed willen benaderen, hebben ze in feite drie opties, zei Pailhon
„Ze kunnen een contract sluiten met een bestaande gereguleerde bewaarder, ze kunnen hun eigen bewaarinfrastructuur bouwen en deze laten reguleren, of ze kunnen een bewaarnemingstechnologie kopen bij een verkoper en deze gebruiken en laten reguleren.“
Zeker als de banken ervoor kiezen om hun eigen oplossingen te bouwen , kunnen de kosten en tijd snel oplopen. De banken zullen toegewijde ontwikkelaars moeten inhuren, „grote investeringen toewijzen aan infrastructuur“, inclusief datacenters en servers, en het regelgevingsgamma beheren – een proces dat alleen al „6-12 maanden“ kan duren.
“Het niveau van de inspanningen en investeringen die nodig zijn om een instelling te voorzien van een ondernemingsklare self-custody-oplossing is aanzienlijk hoger dan voor een individu. Het vereist enigszins andere technologieën en bestuursprocessen om miljarden dollars aan digitale activa veilig te stellen, ”voegde hij eraan toe.
Ongeacht de route die de banken volgen, zegt Pailhon dat het een teken is van de groeiende legitimiteit van crypto dat banken zoals BNY Mellon custody-oplossingen willen bieden. Bovendien, naarmate de totale marktkapitalisatie van crypto toeneemt en de waarde van activa voor instellingen en zelfs sommige individuen stijgt, zullen veilige bewaaroplossingen steeds belangrijker worden.